Onthou julle nog hierdie tipe prente, probeer om nie te fokus nie en kyk wat sien jy:
My hart.
hier, word bladsye gevul, met die asemteue van my hart. (Soos aanbeveel deur William Wordsworth)
Friday, October 31, 2008
Wednesday, October 29, 2008
'n uitroep aan alle gelowiges
Hierdie is 'n uitroep aan almal wat glo in ons Hemelse Vader en wat glo dat die lewe heilig is.
Die van julle wat nie net glo in God nie, maar wat ook glo dat elke lewe belangrik is, vanaf die oomblik van bevrugting.
Die van julle wat glo dat selfs die klein blob, wat nie eens soos 'n mens lyk nie, die reg het om te lewe.
Ek is ontsettend aangeraak deesdae deur die kreet van die miljoene klein wesentjies wat geaborteer is sedert aborsie wettig geword het.
Oor die 43 miljoen, net in Amerika, sedert die sewentigerjare.
Ek smeek julle, bid vir die verkiesing hier in Amerika. Die hele wéreld dink dalk dat 'n Obama regering beter gaan wees vir die wéreld en vir Amerika.
Hoeveel mense weet egter dat hy belowe het dat die eerste ding, wat hy sal doen as President, is om die aborsie wet te onderteken. 'n Wet wat so radikaal is, dat dit fondse gaan wegneem van swangerskap krisis sentrums en fondse gaan gee vir aborsie klinieke. ( Hulle noem dit 'planned parenthood' hier, maar dit is net 'n beter woord vir aborsie kliniek ) Hy gaan ons belasting geld vat en dit gee vir aborsie klinieke!
Dit is een van die dinge waaroor Obama geflip flop het in hierdie verkiesing, soos oor meeste van die dinge waarin hy glo, in sy stryd om aan te pas, sodat hy meer middel van die weg kan voorkom vir kiesers.
Dit is egter oor en oor bewys dat sy rekord sé, dat hy baie radikaal is, wanneer dit kom by aborsie.
Hy is die man wat sé, dat dit 'above my paygrade' is om te besluit wanneer lewe begin. Hy is die man, wat sé, dat hy nie wil hé, dat sy dogters met 'n baba 'gestraf' moet word, as hulle 'n 'fout' sou maak nie!
Hy is een van die enigste senators in die Amerikaanse regering wat gestem het TEEN die 'infants born alive act' iets wat so erg is, dat sy ondersteuners nie wil erken dat hy dit gedoen het nie.
Hyself het nou al rond geflip flop met verskonings vir die rede waarom hy die wet teengestaan is, maar daar is nou al oor en oor bewys dat hy oneerlik is oor waarin hy glo.
Vir die van julle wat nie weet waaroor dit gaan nie, dit is die wet wat babatjies beskerm wat aborsies oorleef. Die wet gee daardie babatjies die reg tot mediese sorg, wanneer hulle 'n aborsie oorleef.
Ja, in sommige state in Amerika word aborsies selfs in die laaste trimester van swangerskap gedoen!
Daar is selfs iets soos 'partial birth abortion' waar babatjies halfpad gebore word en dan word hulle DOODGEMAAK deur die aborsie dokter!
Ek kan nie begin om julle te vertel hoeveel miljoene trane ek gestort het in die afgelope weke nie! Dit is 'n saak wat SO naby aan my hart is, dit skeur my hart uitmekaar.
Onthou dat die meeste aborsies in Amerika gedoen word op swart en Latynse vrouens.
Die liberale media in Amerika, wil die wéreld laat glo dat alle swart mense in Amerika agter Obama staan, maar kyk na die volgende video.
Dit is Dr Alveda King, Dr Martin Luther King Jr, die bekende 'civil rights' vegter se broers of susterskind, sy is 'n baie groot pro-life ondersteuner en staan aborsie teen, nadat sy self 'n aborsie gehad het as jong meisie.
Kyk ook na die wonderlike getuienis van Gianna Jessen, sy het 'n aborsie oorleef en veg nou vir die reg vir ander baba's wat aborsies oorleef.
Ek was te lank bang om oor politiek te praat hier op my blog, maar ek kan nie langer stilbly oor hierdie saak nie.
Kan ek vra vir julle gebede asb. en om nie op te hou as Obama die verkiesing wen nie, maar om asb te bid dat sy hart sal verander teenoor die mees kwesbare wesentjies in Amerika!
Die lewetjies, wat uit hulle moeders se baarmoeders geruk word en op vlekvrye staal tafels in hospitale gelos word om te sterf...
Kyk HIER vir bewyse van wat ek hier geskryf het.
Die van julle wat nie net glo in God nie, maar wat ook glo dat elke lewe belangrik is, vanaf die oomblik van bevrugting.
Die van julle wat glo dat selfs die klein blob, wat nie eens soos 'n mens lyk nie, die reg het om te lewe.
Ek is ontsettend aangeraak deesdae deur die kreet van die miljoene klein wesentjies wat geaborteer is sedert aborsie wettig geword het.
Oor die 43 miljoen, net in Amerika, sedert die sewentigerjare.
Ek smeek julle, bid vir die verkiesing hier in Amerika. Die hele wéreld dink dalk dat 'n Obama regering beter gaan wees vir die wéreld en vir Amerika.
Hoeveel mense weet egter dat hy belowe het dat die eerste ding, wat hy sal doen as President, is om die aborsie wet te onderteken. 'n Wet wat so radikaal is, dat dit fondse gaan wegneem van swangerskap krisis sentrums en fondse gaan gee vir aborsie klinieke. ( Hulle noem dit 'planned parenthood' hier, maar dit is net 'n beter woord vir aborsie kliniek ) Hy gaan ons belasting geld vat en dit gee vir aborsie klinieke!
Dit is een van die dinge waaroor Obama geflip flop het in hierdie verkiesing, soos oor meeste van die dinge waarin hy glo, in sy stryd om aan te pas, sodat hy meer middel van die weg kan voorkom vir kiesers.
Dit is egter oor en oor bewys dat sy rekord sé, dat hy baie radikaal is, wanneer dit kom by aborsie.
Hy is die man wat sé, dat dit 'above my paygrade' is om te besluit wanneer lewe begin. Hy is die man, wat sé, dat hy nie wil hé, dat sy dogters met 'n baba 'gestraf' moet word, as hulle 'n 'fout' sou maak nie!
Hy is een van die enigste senators in die Amerikaanse regering wat gestem het TEEN die 'infants born alive act' iets wat so erg is, dat sy ondersteuners nie wil erken dat hy dit gedoen het nie.
Hyself het nou al rond geflip flop met verskonings vir die rede waarom hy die wet teengestaan is, maar daar is nou al oor en oor bewys dat hy oneerlik is oor waarin hy glo.
Vir die van julle wat nie weet waaroor dit gaan nie, dit is die wet wat babatjies beskerm wat aborsies oorleef. Die wet gee daardie babatjies die reg tot mediese sorg, wanneer hulle 'n aborsie oorleef.
Ja, in sommige state in Amerika word aborsies selfs in die laaste trimester van swangerskap gedoen!
Daar is selfs iets soos 'partial birth abortion' waar babatjies halfpad gebore word en dan word hulle DOODGEMAAK deur die aborsie dokter!
Ek kan nie begin om julle te vertel hoeveel miljoene trane ek gestort het in die afgelope weke nie! Dit is 'n saak wat SO naby aan my hart is, dit skeur my hart uitmekaar.
Onthou dat die meeste aborsies in Amerika gedoen word op swart en Latynse vrouens.
Die liberale media in Amerika, wil die wéreld laat glo dat alle swart mense in Amerika agter Obama staan, maar kyk na die volgende video.
Dit is Dr Alveda King, Dr Martin Luther King Jr, die bekende 'civil rights' vegter se broers of susterskind, sy is 'n baie groot pro-life ondersteuner en staan aborsie teen, nadat sy self 'n aborsie gehad het as jong meisie.
Kyk ook na die wonderlike getuienis van Gianna Jessen, sy het 'n aborsie oorleef en veg nou vir die reg vir ander baba's wat aborsies oorleef.
Ek was te lank bang om oor politiek te praat hier op my blog, maar ek kan nie langer stilbly oor hierdie saak nie.
Kan ek vra vir julle gebede asb. en om nie op te hou as Obama die verkiesing wen nie, maar om asb te bid dat sy hart sal verander teenoor die mees kwesbare wesentjies in Amerika!
Die lewetjies, wat uit hulle moeders se baarmoeders geruk word en op vlekvrye staal tafels in hospitale gelos word om te sterf...
Kyk HIER vir bewyse van wat ek hier geskryf het.
Wednesday, October 22, 2008
ons oorleef (foto's)
Dankie vir almal se besorgdheid, ons het oorleef!
Omar het toe so 'n draaitjie gemaak, net toe hy by die eiland kom en sy ergste mag is oor die Oostelike deel van die eiland, ons is aan die Westelike kant.
Dus is alles op die eiland nie verwoes nie, maar dit wat verwoes is, is nogal erg.
Ek sal later foto's plaas, ons het steeds nie krag nie, net 'n kragopwekker. Ek kan dus nie te lank op die internet wees nie en ek MOET opvang met die politieke nuus vanuit Amerika!
Dit is ongelooflik hoeveel 'n mens verloor deur net twee dae van die internet afgesny te wees.
Kliek op die foto. Kyk hoe daardie scary maalkolk op ons af gepeil het...
22 Oktober 2008
Ons krag is terug, maar dit sny nog steeds uit so vier keer 'n dag, frustrasie, maar ten minste het ons weer krag!
Hier is die foto's wat ek belowe het.
Hierdie is almal bote in ons hawe, die eienaars het gedink die orkaan gaan nie sterk wees nie, of hulle het die bote nie goed genoeg vasgebind nie, of die eienaars het nie omgegee nie ( daar is selfs sprake dat sommige hul bote nie goed vasgemaak het nie, sodat hulle kan eis van hulle versekering )
Hierdie is die eerste gesig wat ons begroet het, by die hawe en wat ons laat besef het dat daar groter skade was as wat ons gedink het:
Die Yank se dat daar geen verskoning is vir al die motorbote wat gekelder is nie, hulle kon verwyder gewees het na 'n veilige hawe op kort kennisgewing, dit is die seilbote wat moeiliker is.
Kyk hoe het 'n deel van die kaai afgebreek:
Ons lieflike 'boardwalk' aan flenters:
Bote wat teen mekaar vasgespoel het, een bo op die ander een teen aan die kaai, 'n mens moet jammer voel vir die ou wat sy boot goed vasgemaak het en toe word dit meegesleur deur 'n ander ou se boot:
Die Yank ken meeste van hierdie bote, hy was 'n seilinstrukteur vir 5 jaar vanuit hierdie hawe.
Hy was BAIE verlig om sy 'ander' vrou- Vixen te sien, sy is die boot in die middel van die foto. Die van julle wat seemanne en hulle bote ken sal weet dat 'n seeman oor sy boot voel soos oor 'n vrou!
Damme waar gewoonlik paaie is:
Kragdrade en pale op die grond, oral oor die eiland, daar is baie skade aangerig aan die plantegroei en baie bome is ontwortel, maar die foto's daarvan doen nie reg daaraan nie:
Hierdie is een van die bote wat die Yank vasgemaak het voor die orkaan ons getref het, kyk net al die toue, voor- en agter aan haar en sy het mooi netjies bly staan:
Foto's geneem by die seiljagklub, baie bote het gesink en 'n paar is op die strand uitgespoel
Kyk die Hobbiecat in die boom, net langs die klubhuis:
Ons is dankbaar dat dit net 'n kategorie 2 of 3 orkaan was en dat dit ons nie reg in die middel van die eiland getref het nie, kan julle dink hoeveel skade dan aangerig sou gewees het.
Die ergste vir my was om in die huis te sit met die orkaan shutters voor die vensters en om die wind buite te hoor waai, my man is al deur twee baie sterker orkane op die eiland en hy se dat die geluid van die loeiende wind verskriklik angswekkend is.
Vir my was Orkaan Omar erg genoeg, ek wil nie 'n sterker een beleef nie!
Omar het toe so 'n draaitjie gemaak, net toe hy by die eiland kom en sy ergste mag is oor die Oostelike deel van die eiland, ons is aan die Westelike kant.
Dus is alles op die eiland nie verwoes nie, maar dit wat verwoes is, is nogal erg.
Ek sal later foto's plaas, ons het steeds nie krag nie, net 'n kragopwekker. Ek kan dus nie te lank op die internet wees nie en ek MOET opvang met die politieke nuus vanuit Amerika!
Dit is ongelooflik hoeveel 'n mens verloor deur net twee dae van die internet afgesny te wees.
Kliek op die foto. Kyk hoe daardie scary maalkolk op ons af gepeil het...
22 Oktober 2008
Ons krag is terug, maar dit sny nog steeds uit so vier keer 'n dag, frustrasie, maar ten minste het ons weer krag!
Hier is die foto's wat ek belowe het.
Hierdie is almal bote in ons hawe, die eienaars het gedink die orkaan gaan nie sterk wees nie, of hulle het die bote nie goed genoeg vasgebind nie, of die eienaars het nie omgegee nie ( daar is selfs sprake dat sommige hul bote nie goed vasgemaak het nie, sodat hulle kan eis van hulle versekering )
Hierdie is die eerste gesig wat ons begroet het, by die hawe en wat ons laat besef het dat daar groter skade was as wat ons gedink het:
Die Yank se dat daar geen verskoning is vir al die motorbote wat gekelder is nie, hulle kon verwyder gewees het na 'n veilige hawe op kort kennisgewing, dit is die seilbote wat moeiliker is.
Kyk hoe het 'n deel van die kaai afgebreek:
Ons lieflike 'boardwalk' aan flenters:
Bote wat teen mekaar vasgespoel het, een bo op die ander een teen aan die kaai, 'n mens moet jammer voel vir die ou wat sy boot goed vasgemaak het en toe word dit meegesleur deur 'n ander ou se boot:
Die Yank ken meeste van hierdie bote, hy was 'n seilinstrukteur vir 5 jaar vanuit hierdie hawe.
Hy was BAIE verlig om sy 'ander' vrou- Vixen te sien, sy is die boot in die middel van die foto. Die van julle wat seemanne en hulle bote ken sal weet dat 'n seeman oor sy boot voel soos oor 'n vrou!
Damme waar gewoonlik paaie is:
Kragdrade en pale op die grond, oral oor die eiland, daar is baie skade aangerig aan die plantegroei en baie bome is ontwortel, maar die foto's daarvan doen nie reg daaraan nie:
Hierdie is een van die bote wat die Yank vasgemaak het voor die orkaan ons getref het, kyk net al die toue, voor- en agter aan haar en sy het mooi netjies bly staan:
Foto's geneem by die seiljagklub, baie bote het gesink en 'n paar is op die strand uitgespoel
Kyk die Hobbiecat in die boom, net langs die klubhuis:
Ons is dankbaar dat dit net 'n kategorie 2 of 3 orkaan was en dat dit ons nie reg in die middel van die eiland getref het nie, kan julle dink hoeveel skade dan aangerig sou gewees het.
Die ergste vir my was om in die huis te sit met die orkaan shutters voor die vensters en om die wind buite te hoor waai, my man is al deur twee baie sterker orkane op die eiland en hy se dat die geluid van die loeiende wind verskriklik angswekkend is.
Vir my was Orkaan Omar erg genoeg, ek wil nie 'n sterker een beleef nie!
ek is geseend
Vandag is ek gevul met 'n vreugde en 'n dankbaarheid, wat groter is as my hart en my wese.
Ons het 'n wonderlike, geseende lewe, 'n dak oor ons koppe, kos om te eet, mense om lief te he, goeie gesondheid en SO baie meer!
Daar was 'n poll geneem, hier in die US 'n paar weke gelede, waarin 91% mense se dat hulle ontevrede is met die lewe in Amerika. Dit is vir my ongelooflik hoe hierdie mense kan kla, terwyl hulle steeds in een van die mees bevoorregte lande in die wereld bly.
Hulle het vryheid, werkloosheid is net 6%, as 'n mens kyk na die hoeveelheid nuwe karre wat hulle elke jaar koop dan is dit skokkend.
Hulle bly in kasarms en hou net aan koop...
Iemand skryf nou die dag in 'n artikel dat sy by 'n winkelsentrum was en die mense het so gekoop dat sy gewonder het of Kersfees vroeer aangebreek het.
Dit, terwyl ons veronderstel is om in baie erge finansiele moeilikheid te wees. Hierdie mense weet nie wat dit is om in armoede te leef nie, maar hulle weet hoe om te kla.
Dit help ook nie dat sekere politici aanhou om hulle te vertel hoe gebroke hulle wereld is nie.
Dit is vir my ongelooflik dat Amerikaners op die drumpel staan van 'n verkiesing waarin hulle heel moontlik met 'n so te se, sosialistiese regering gaan opeindig.
Dit is ook opmerklik, dat mense in die res van die Westerse wereld, self nie Sosialiste aan bewind wil sien in hulle eie lande nie, maar wel vir Amerika wil kom vertel vir wie hulle moet stem.
Hulle wil egter 'change' he, dit maak nie saak dat hulle nie regtig weet wat daardie 'change' gaan wees nie.
Ek wonder wat hierdie verspotte, bedorwe brokke sou gedoen het, as hulle Oos-Europa en Rusland, gesien het, net nadat die Sosialiste daar tot 'n val gekom het. Ek het, en dit was nie 'n mooi prentjie nie...
Toevallig kom ek op hierdie bloginskrywing af vanoggend .An ungrateful nation, dit nadat ek al die afgelope week vir my vriende probeer vertel het hoe geseend ons steeds is. Dit is 'n wonderlike essay oor wat Amerikaners nog het om voor dankbaar te wees.
Iets wat ek geleer het terwyl ek in Europa gebly het en nou hier, is dat Europeers en Amerikaners baie dinge, wat ons in Afrika as 'n VOORREG sien, sien as 'n REG.
Ek wil dit ook net duidelik maak dat die Yank en ek glad nie welaf is nie, ons leef 'n eenvoudige lewe, probeer om nie skuld te maak nie en leef binne die perke van ons inkomste, ons koop nie huise en karre wat ons weet ons nie sal kan afbetaal nie en dan blameer ons die regering as ons bankrot raak nie.
So, ek wou net se dat my hart sing van vreugde vandag.
Kyk na hierdie interressante film wat ek raakgeloop het:
Beached from Keith Loutit on Vimeo.
Gaan kyk hier by
Keith Loutit hoe hy werklike mense en voorwerpe, soos skepe fotografeer en dit laat lyk na modelletjies. Hy gebruik ook 'stop motioning' verfilming om die regte effek te kry.
Ons het 'n wonderlike, geseende lewe, 'n dak oor ons koppe, kos om te eet, mense om lief te he, goeie gesondheid en SO baie meer!
Daar was 'n poll geneem, hier in die US 'n paar weke gelede, waarin 91% mense se dat hulle ontevrede is met die lewe in Amerika. Dit is vir my ongelooflik hoe hierdie mense kan kla, terwyl hulle steeds in een van die mees bevoorregte lande in die wereld bly.
Hulle het vryheid, werkloosheid is net 6%, as 'n mens kyk na die hoeveelheid nuwe karre wat hulle elke jaar koop dan is dit skokkend.
Hulle bly in kasarms en hou net aan koop...
Iemand skryf nou die dag in 'n artikel dat sy by 'n winkelsentrum was en die mense het so gekoop dat sy gewonder het of Kersfees vroeer aangebreek het.
Dit, terwyl ons veronderstel is om in baie erge finansiele moeilikheid te wees. Hierdie mense weet nie wat dit is om in armoede te leef nie, maar hulle weet hoe om te kla.
Dit help ook nie dat sekere politici aanhou om hulle te vertel hoe gebroke hulle wereld is nie.
Dit is vir my ongelooflik dat Amerikaners op die drumpel staan van 'n verkiesing waarin hulle heel moontlik met 'n so te se, sosialistiese regering gaan opeindig.
Dit is ook opmerklik, dat mense in die res van die Westerse wereld, self nie Sosialiste aan bewind wil sien in hulle eie lande nie, maar wel vir Amerika wil kom vertel vir wie hulle moet stem.
Hulle wil egter 'change' he, dit maak nie saak dat hulle nie regtig weet wat daardie 'change' gaan wees nie.
Ek wonder wat hierdie verspotte, bedorwe brokke sou gedoen het, as hulle Oos-Europa en Rusland, gesien het, net nadat die Sosialiste daar tot 'n val gekom het. Ek het, en dit was nie 'n mooi prentjie nie...
Toevallig kom ek op hierdie bloginskrywing af vanoggend .An ungrateful nation, dit nadat ek al die afgelope week vir my vriende probeer vertel het hoe geseend ons steeds is. Dit is 'n wonderlike essay oor wat Amerikaners nog het om voor dankbaar te wees.
Iets wat ek geleer het terwyl ek in Europa gebly het en nou hier, is dat Europeers en Amerikaners baie dinge, wat ons in Afrika as 'n VOORREG sien, sien as 'n REG.
Ek wil dit ook net duidelik maak dat die Yank en ek glad nie welaf is nie, ons leef 'n eenvoudige lewe, probeer om nie skuld te maak nie en leef binne die perke van ons inkomste, ons koop nie huise en karre wat ons weet ons nie sal kan afbetaal nie en dan blameer ons die regering as ons bankrot raak nie.
So, ek wou net se dat my hart sing van vreugde vandag.
Kyk na hierdie interressante film wat ek raakgeloop het:
Beached from Keith Loutit on Vimeo.
Gaan kyk hier by
Keith Loutit hoe hy werklike mense en voorwerpe, soos skepe fotografeer en dit laat lyk na modelletjies. Hy gebruik ook 'stop motioning' verfilming om die regte effek te kry.
Wednesday, October 15, 2008
orkaan seisoen
So, ons dog toe ons het dit gemis en hier kom Omar reguit vir ons vandag. Daar word voorspel dat dit nie baie sterk sal wees nie, maar nogtans is dit 'n orkaan, my eerste een ooit!
Ons het al die tuinmeubels in die huis ingebring en die vensters is toegemaak met die orkaan 'shutters', die Yank het 'n paar bote wat hy met ekstra lyne moet vasmaak aan die kaai en dan is dit maar net sit en wag.
Ons is in die rooi area, reg onder die H.
Hier kry ons, ons weer inligting vandaan, hou die muis oor die rooi areas en kliek om dit van nader te sien.
Ons hoop en bid dat dit gou sal verby gaan en nie baie sterk word nie, ons het 'n veilige tuiste, maar daar is soveel mense op die eiland wat in armsalige plekkies bly en die eiland het so lanklaas 'n behoorlike storm gehad, dat die plantegroei nie gewoond is daaraan nie en al die bome kan dus breek en totale verwoesting kan veroorsaak word.
Met elke orkaan word die kragtoevoer afgesny en soms kan 'n mens maande sonder krag wees, so daar is baie wat kan verkeerd gaan.
Sover word net 'n kategorie 2 voorspel, dit reen alreeds, die wind het nog nie begin waai nie.
Ja, 'n vreemde, interressante wereld waar ek my deesdae bevind.
Ons het al die tuinmeubels in die huis ingebring en die vensters is toegemaak met die orkaan 'shutters', die Yank het 'n paar bote wat hy met ekstra lyne moet vasmaak aan die kaai en dan is dit maar net sit en wag.
Ons is in die rooi area, reg onder die H.
Hier kry ons, ons weer inligting vandaan, hou die muis oor die rooi areas en kliek om dit van nader te sien.
Ons hoop en bid dat dit gou sal verby gaan en nie baie sterk word nie, ons het 'n veilige tuiste, maar daar is soveel mense op die eiland wat in armsalige plekkies bly en die eiland het so lanklaas 'n behoorlike storm gehad, dat die plantegroei nie gewoond is daaraan nie en al die bome kan dus breek en totale verwoesting kan veroorsaak word.
Met elke orkaan word die kragtoevoer afgesny en soms kan 'n mens maande sonder krag wees, so daar is baie wat kan verkeerd gaan.
Sover word net 'n kategorie 2 voorspel, dit reen alreeds, die wind het nog nie begin waai nie.
Ja, 'n vreemde, interressante wereld waar ek my deesdae bevind.
Sunday, October 12, 2008
Thursday, October 9, 2008
ons mag nie vergeet nie
Vandag vier die Jode Yom Kippur, 'n dag van verootmoediging en bekering, waartydens hulle vas en hulle voorberei vir die jaar wat voorle.
Toevallig het ek onlangs 'n boek gekoop by 'n tweedehandse winkel, 'Life- Stories of courage and survival' wat handel oor die Holocaust, dit het talle getuienisse in van Jode wat in die konsentrasiekampe was.
In die boek skryf 'n man dat hy onthou hoedat hy eenkeer 'n bietjie ongeduldig geraak het met 'n ouer man in 'n winkel, wat teen sy trollie gestamp het. Hy se dat hy vir 'n oomblik na die tatoeermerk op die man se pols gestaar het en dat 'n gevoel van medelye en hartseer oor hom gespoel het.
Ons bestel altyd dvd's deur Netflix en ons kry toe hierdie week 'Steal a pencil for me' in die pos, 'n fliek wat handel oor 'n man en vrou wat in die kampe was en mekaar later weer ontmoet het en toe getrou het.
Ek het deur 'n stadium in my lewe gegaan, wat ek ontsettend baie gelees het oor die Jode en wat hulle deurgegaan het gedurende die tweede Wereldoorlog.
Hierdie was egter twee toevallighede die afgelope dae, vreemd dat die twee dinge so op dieselfde tyd gebeur het. Ek het die dvd lankal gereserveer en nie eens besef waar dit op die lys is nie, so om dit nou te ontvang lyk amper soos 'n boodskap vir my.
Ek lees al hoe meer in die nuus, van mense wat twyfel dat die Holocaust ooit gebeur het en selfs dat elitist Jode dit self laat gebeur het om ontslae te raak van laer klas en swakker Jode.
Die ander dag het ek 'n blog inskrywing gelees oor die Jode en skokkende menings daaronder gelees, van mense wat wil weet of dit rerig gebeur het en allerhande beweringe wat hulle maak, soos dat Die dagboek van
Anne Frank 'n versinsel is.
Dit is dan ook nie vreemd dat daar deesdae 'n vrees is by sommige Jode dat die mensdom nou na 60 jaar begin vergeet wat regtig gebeur het en dat groepe bv. in Palestina die waarheid verdraai, om die wereld teen die Jode te draai.
Daardie mense met die getatoeeerde nommers op hulle polse, word al hoe minder en daarmee saam verdwyn die konkrete bewyse van wat in daardie kampe gebeur het.
Dan is daar nog 'n leier soos Ahmadinejad, van Iran, wat Israel van die wereldkaart af wil vee en se dat Israel 'n stinkende lyk is.
Een ding wat ek nog altyd bewonder het van Amerika, is dat hulle 'n vriend is van die Jode en by Israel staan.
Ek bewonder die Jode, wat altyd oorleef en iets van hulleself kan maak, waar hulle ookal in die wereld gaan, hulle sit nie rond en kla nie, hulle span die hand aan die ploeg en maak 'n sukses van hulle lewens en hulle sal mekaar altyd help, pleks van mekaar ondermyn, soos so baie ander nasies doen.
So, op hierdie dag dink ek weereens aan die miljoene Jode wat so wreed gesterf het en aan die, wat vandag steeds veg vir oorlewing.
For with every
victim an entire world
was lost:
with every survivor,
a new lesson
must be learned.
In this light,
the meaning
of the Holocaust
is as varied
as the human
heart itself
Sanhedrin: 37a
From Aish HaTorah's
"Understanding the Holocaust"
Toevallig het ek onlangs 'n boek gekoop by 'n tweedehandse winkel, 'Life- Stories of courage and survival' wat handel oor die Holocaust, dit het talle getuienisse in van Jode wat in die konsentrasiekampe was.
In die boek skryf 'n man dat hy onthou hoedat hy eenkeer 'n bietjie ongeduldig geraak het met 'n ouer man in 'n winkel, wat teen sy trollie gestamp het. Hy se dat hy vir 'n oomblik na die tatoeermerk op die man se pols gestaar het en dat 'n gevoel van medelye en hartseer oor hom gespoel het.
Ons bestel altyd dvd's deur Netflix en ons kry toe hierdie week 'Steal a pencil for me' in die pos, 'n fliek wat handel oor 'n man en vrou wat in die kampe was en mekaar later weer ontmoet het en toe getrou het.
Ek het deur 'n stadium in my lewe gegaan, wat ek ontsettend baie gelees het oor die Jode en wat hulle deurgegaan het gedurende die tweede Wereldoorlog.
Hierdie was egter twee toevallighede die afgelope dae, vreemd dat die twee dinge so op dieselfde tyd gebeur het. Ek het die dvd lankal gereserveer en nie eens besef waar dit op die lys is nie, so om dit nou te ontvang lyk amper soos 'n boodskap vir my.
Ek lees al hoe meer in die nuus, van mense wat twyfel dat die Holocaust ooit gebeur het en selfs dat elitist Jode dit self laat gebeur het om ontslae te raak van laer klas en swakker Jode.
Die ander dag het ek 'n blog inskrywing gelees oor die Jode en skokkende menings daaronder gelees, van mense wat wil weet of dit rerig gebeur het en allerhande beweringe wat hulle maak, soos dat Die dagboek van
Anne Frank 'n versinsel is.
Dit is dan ook nie vreemd dat daar deesdae 'n vrees is by sommige Jode dat die mensdom nou na 60 jaar begin vergeet wat regtig gebeur het en dat groepe bv. in Palestina die waarheid verdraai, om die wereld teen die Jode te draai.
Daardie mense met die getatoeeerde nommers op hulle polse, word al hoe minder en daarmee saam verdwyn die konkrete bewyse van wat in daardie kampe gebeur het.
Dan is daar nog 'n leier soos Ahmadinejad, van Iran, wat Israel van die wereldkaart af wil vee en se dat Israel 'n stinkende lyk is.
Een ding wat ek nog altyd bewonder het van Amerika, is dat hulle 'n vriend is van die Jode en by Israel staan.
Ek bewonder die Jode, wat altyd oorleef en iets van hulleself kan maak, waar hulle ookal in die wereld gaan, hulle sit nie rond en kla nie, hulle span die hand aan die ploeg en maak 'n sukses van hulle lewens en hulle sal mekaar altyd help, pleks van mekaar ondermyn, soos so baie ander nasies doen.
So, op hierdie dag dink ek weereens aan die miljoene Jode wat so wreed gesterf het en aan die, wat vandag steeds veg vir oorlewing.
For with every
victim an entire world
was lost:
with every survivor,
a new lesson
must be learned.
In this light,
the meaning
of the Holocaust
is as varied
as the human
heart itself
Sanhedrin: 37a
From Aish HaTorah's
"Understanding the Holocaust"
Monday, October 6, 2008
kreatief
'n Wonderlike video oor kreatiwiteit.
Ek stem nie met haar saam oor elke punt nie. Daar is meer in kreatiwiteit as net teken, skryf en beelde skep.
Daar is ook kreatiwiteit in kos maak, huis skoonmaak en kinders opvoed, maar ek verstaan haar punt.
Ek voel baie keer dat ek tyd mors wanneer ek net sit en teken of doodle, maar ek besef ook dat dit nie waar is nie.
Dit is ek-tyd, waar ek krag kan kry vir die elke dag se take waarvan daar so baie is.
Friday, October 3, 2008
grys maar glad nie vaal nie
Ek is absoluut gek oor ouer mense, ek kan vir ure na hulle luister.
Hulle sien die lewe van 'n plek waarheen ek nog moet reis.
Ek is so spyt dat ek nie meer tyd met my eie Oupa's en Ouma's deurgebring het nie en hulle nie meer uitgevra het en meer na hulle verhale geluister het nie.
Daar is soveel oor my familie waaroor ek nou wonder, vrae wat hulle sou kon beantwoord het.
Gaan lees oor Zelda Kaplan 92 jaar oud en kyk na die video oor haar lewe daar.
Sy is op haar ouderdom steeds 'n naguil wat die nag kan om disko, maar sy werk ook vir vroueregte in Afrika.
Pablo Picasso het gesé: “It takes a long time to become young"
Ek dink Zelda Kaplan is 'n getuie van daardie woorde.
Kyk hoe doen die Yslanders dit:
Nog 'n naweek wat voor ons lé soos 'n oester, suig hom leeg!
Hulle sien die lewe van 'n plek waarheen ek nog moet reis.
Ek is so spyt dat ek nie meer tyd met my eie Oupa's en Ouma's deurgebring het nie en hulle nie meer uitgevra het en meer na hulle verhale geluister het nie.
Daar is soveel oor my familie waaroor ek nou wonder, vrae wat hulle sou kon beantwoord het.
Gaan lees oor Zelda Kaplan 92 jaar oud en kyk na die video oor haar lewe daar.
Sy is op haar ouderdom steeds 'n naguil wat die nag kan om disko, maar sy werk ook vir vroueregte in Afrika.
Pablo Picasso het gesé: “It takes a long time to become young"
Ek dink Zelda Kaplan is 'n getuie van daardie woorde.
Kyk hoe doen die Yslanders dit:
Nog 'n naweek wat voor ons lé soos 'n oester, suig hom leeg!
Thursday, October 2, 2008
Cuppa tea?
Ek is verslaaf aan die Britse film instituut se youtube kanaal, die ou films herinner my aan my laerskool dae op die Suid-Afrikaanse platteland.
Ons het, die laaste uur van die skoolweek op 'n Vrydag middag, film periode gehad, ek dink dit is waar my liefde vir films vandaan kom.
Selfs my ongeduld om die skoolweek om te kry, sodat ek my skoene kon uittrek en op die plaas gaan rondspeel, kon my nie keer om die films te geniet nie.
Kyk na hierdie juweel.
Dit is 'n bietjie lank, maar kyk ten minste die eerste paar minute en dan weer teen die einde, waar die twee Britse dames die teemaak proses bespreek.
Onthou asseblief, wat jy ookal doen moet tog net nie agterlosig raak met jou teemakery nie...
hier
Ons het, die laaste uur van die skoolweek op 'n Vrydag middag, film periode gehad, ek dink dit is waar my liefde vir films vandaan kom.
Selfs my ongeduld om die skoolweek om te kry, sodat ek my skoene kon uittrek en op die plaas gaan rondspeel, kon my nie keer om die films te geniet nie.
Kyk na hierdie juweel.
Dit is 'n bietjie lank, maar kyk ten minste die eerste paar minute en dan weer teen die einde, waar die twee Britse dames die teemaak proses bespreek.
Onthou asseblief, wat jy ookal doen moet tog net nie agterlosig raak met jou teemakery nie...
hier
Wednesday, October 1, 2008
winter gedagtes
Vandag verlang ek na Winter, my geliefkoosde tyd van die jaar!
Ek bly op 'n tropiese eiland so ek sal maar na my ou foto's kyk om 'n stukkie Winter te kry.
Kyk na hierdie wonderlike ou video wat handel oor stap in Cumbria ( die Lakedistrik in Engeland)
Dit het my laat dink aan Nikita se blog oor haar besoek daar.
Ek bly op 'n tropiese eiland so ek sal maar na my ou foto's kyk om 'n stukkie Winter te kry.
Kyk na hierdie wonderlike ou video wat handel oor stap in Cumbria ( die Lakedistrik in Engeland)
Dit het my laat dink aan Nikita se blog oor haar besoek daar.
'n pienk bril
Oktober, uit my Mucha kalender.
Die Yank het die afgelope week 5uur in die oggend begin werk. Hy gaan slaap dus vroeg in die aand en ek doen my ding hier op die rekenaar.
Ek het 'n donkerte wat oor my hang deesdae, ek dink dit het te doen met die stories van donkerte in die media.
Die vallende ekonomie oor die wereld, stygende pryse hier op die eiland, ons betaal soms tot 3 keer soveel hier as wat dit kos vir dieselfde produkte op die Amerikaanse vasteland.
Dan is daar nog al die geweld ook hier, daar is baie armoede en die diefstal en dwelmhandel wat daarmee gepaard gaan.
Om nie eens te praat van 'onwettige' haan- en hondegevegte wat steeds plaasvind, onder die oe van die geregsdienaars hier, (nie).
Ja, ek sukkel deesdae selfs met die gebruik van ons dubbele nie, ek praat te min Afrikaans...
Senators wat hulle eie sakke uitvoer en 'n kussing opbou vir hulleself, hospitaal administrateurs wat steel van alreeds brandarm hospitale.
Miskien is dit maar net PMS, ek weet nie, 'n vriendin het altyd gese dat sy selfs sal huil oor 'n ou tannie wat die straat oorsteek, wanneer dit haar tyd van die maand is, wel dis hoe ek voel.
Laatnagure en musiek soos Emotionally your's deur Jimmy la Fave en die Yank wat slaap in die kamer, dit alles maak my baie weemoedig.
Ek weet egter dat die aarde steeds mooi is, dat daar steeds liefde om ons is, dat ons die hande is wat moet uitreik na die wereld en dit 'n beter plek maak en dat daar steeds yskristalle val vanuit pienk wolke op Mars...
Subscribe to:
Posts (Atom)